Ebeveynler arasındaki iletişim şekli ve kalitesi çocuğun kişiliği üzerinde oldukça önemli etkilere sahiptir. Anne karnındayken dahi dış ortam stresinden etkilenen bebek, sürekli sözel veya fiziksel şiddete şahit olduğu sürece sağlıklı bir birey olarak yetişebilmesi söz konusu değildir.

Aile kurulduğunda yaşanan kavgaların sadece iki kişiyi etkilemediği mutlaka çocuk üzerinde de etkili olduğu kesinlikle unutulmamalıdır. 

Duyusal Şiddet

Ev içinde anne ve babanın; kardeşlerin birbirine karşı olan sert söylemleri, diğer bireyler tarafından duyulduğunda ev atmosferi bozulmakla kalmaz, istemsizce bir taraf tutma meydana gelir ki, bazı durumlarda bu sebeple mevcut tartışma evdeki tüm bireyleri kapsayabilir ve bir anda evde ikilikler meydana gelir. 

Yada kavgaya dahil olmayan kişi, araya girmemek için evde yok hükmüne geçebilir ki; eğer kavgalar sık yaşanıyorsa bu durumda 3. kişi bir süre sonra, evden kendini devamlı olarak soyutlamaya başlayacaktır. Bu birey özellikle gelişim çağında veya ergenlikte bir çocuksa daha kötü sonuçlar doğurabilir. Örneğin; çocuğun saldırgan olması, her kötü olayı kendinden bilmesi, derslerde başarısız olması ve toplumdan soyutlanması kaçınılmaz bir sondur. Bu sebeple başka odada olduğu düşünülse dahi, asla çocuk evdeyken tartışılmamalı, eşler birbirlerine olan saygılarını yitirmemeli ve aile içinde saygı ve sevgiyi her bireye taşımalı ve hayatın akışı haline getirmelidir.

Ayrıca çocuk hayatında her zaman güzel şeyler yaşamayacak elbette profesyonel hayatta anlaşmazlıklar, anlaşılamamak, kendini ifade edememek gibi durumlarla karşılaşacak. Bu sebeple çocuğun bu problemlerini de olgun şekilde, şiddete başvurmadan çözmeyi öğrenmesi gerekir ki, bunun yeri de ailedir. Yani aile, içeride olan bir tartışmayı ne kadar profesyonel çözüyorsa, çocuk da sosyal hayatta aynı ölçüde başarılı olacaktır ve kendini doğru şekilde savunacaktır.