IFA test yöntemi özellikle bağışıklık sistemini ilgilendiren otoimmün hastalıkların tanı ve ayırıcı tanısında sıklıkla kullanılmaktadır. IFA testi ANA (Anti Nükleer Antikor)ları ortaya koymak için en sık kullanılan iki testten biridir. Tipik olarak, HEp-2 hücreleri, insan serumundaki antikorları tespit etmek için bir substrat olarak kullanılır.
HEp-2 hücreleri şu anda IFA tarafından ANA tespiti için en yaygın substratlardan biridir. Lamlar HEp-2 hücreleri ile kaplanır ve serum hücrelerle inkübe edilir. Antikorlar varsa, hücreler üzerindeki antijenlere bağlanırlar ve ANA'larda antikorlar tipik olarak çekirdeğe bağlanır.
Bağlanma, antikorlara bağlanan bir floresan etiketli anti-insan antikoru eklenerek görselleştirilir. Tipik olarak, floresin izotiyosiyanat (FITC), ikincil antikor üzerinde floresan markeri olarak kullanılır. Bağlı bileşikler, mikroskop altında görülebilen belirli bir dalga boyunda floresanlaşacaktır. İnsan serumunda bulunan antikora ve hücredeki antijenin yerine bağlı olarak, HEp-2 hücrelerinde farklı floresan modelleri görülecektir.
Pozitif örneklerde, hücre çekirdekleri, hücreler içindeki belirli nükleer antijen dağılımının bir boyama modeline sahip parlak bir elma-yeşil floresan gösterecektir. Eğer numune ANA için negatifse, çekirdek nükleer floresan açıkça ayırt edilebilir bir modelini göstermeyecektir.
Sitoplazma zayıf lekelenme gösterebilirken, mitotik hücrelerin kromozom olmayan bölgesi daha parlak lekelenme gösterir.
Antikor seviyeleri serum numunesinde dilüsyonlar yapılarak analiz edilir ve bir titre olarak rapor edilir. Bu, otoantikorların hala tespit edilebildiği serumun en yüksek dilüsyonudur.
Laboratuvara ve kullanılan spesifik yönteme bağlı olarak, bir ANA titresi tipik olarak 1:40'a eşit veya daha az olduğunda negatif olarak kabul edilir. 1:80'den büyük bir titre pozitif olarak kabul edilirken, 1:80'e eşit veya daha az bir titre genellikle sınır olarak kabul edilir. Yüksek titreler klinik olarak daha önemlidir, oysa sağlıklı bireylerin (özellikle yaşlıların)% 20'sinde düşük pozitifler (≤1: 160) bulunabilir. Her ne kadar 1: 160 veya daha yüksek pozitif titreler otoimmün bozukluklarla güçlü bir şekilde ilişkili olsa da, sağlıklı bireylerin %5'inde de bulunur.
Otoantikor taramasının otoimmün bozuklukların teşhisinde yararlı olduğunu ve izleme seviyelerinin hastalığın ilerlemesini tahmin etmeye yardımcı olduğunu vurgulamak önemlidir. Bununla birlikte, tanıyı destekleyen diğer klinik veya laboratuvar verileri mevcut değilse, pozitif bir ANA testi nadiren yararlıdır.
ANA titreye ek olarak, IFA'DAKİ pozitif sonuçlar, görülen belirli floresan modelinin bir tanımını içerir. Farklı desenler farklı otoimmün bozukluklarla ilişkilendirilmiştir, ancak bazı örtüşmeler meydana gelebilir. Daha yaygın modellerden bazıları şunlardır:
IFA yöntemi kullanılarak bildirilen tipik sonuçlarda ANA dilüsyon titresi ve "homojen bir modelle 1: 320 dilüsyonda pozitif" gibi floresan modelinin bir açıklaması bulunur. Test sonuçlarını değerlendirirken, klinisyen aşağıdakileri dikkate almalıdır:
Link: https://www.labce.com/spg913463_indirect_immunofluorescence_assay_ifa.aspx
Bu konuya dair bir sorunuz varsa siz de uzmanlarımıza 7/24 Soru sorabilirsiniz. Soru sormak için buraya tıklayın.
Yorum |
---|